SZYBKA NAUKA

Szybka Nauka: ogólne zasady

Muzyka – jeśli lubisz słuchać muzyki (niektórych rozprasza, wolą ciszę) to polecam muzykę barokową, która naturalnie wytwarza w mózgu częstotliwości ułatwiające szybką naukę. Są też na rynku specjalne nagrania, takie jak Hemi Sync i Brain Sync. Można też ściągnąć darmowy program Brain Wave Generator (BWGen), do którego ściągnąć można specjalne presenty wspomagające naukę. Nagrania te i programy (jest takich wiele, lecz większość komercyjna) wywołują w mózgu tzw. dudnienia różnicowe, o częstotliwościach ułatwiających koncentrację i przyswajanie materiału (alpha - 7-17 cykli/s i theta - 4-7 cykli/s).

Jedzenie i picie - polecam świeże, zdrowe jedzenie, przede wszystkim wegańskie (które nie obciąża organizmu), zawierające dużo witamin, minerałów i energii. Są to świeże warzywa, owoce czy orzechy.
Pij dużo, czystej wody - jest niezbędna do prawidłowej pracy ukł. nerwowego. Ubytek już 10% wody z ciała powoduje przewlekłe bóle głowy, kłopoty z oddychaniem
co przekłada się na trudności z koncentracją i obniżoną efektywnością wykonywanej pracy. Dobra jest też zielona herbata zawierająca niewielkie ilości lecz w proporcjonalnym udziale witaminy, składniki mineralne oraz odrobinę kofeiny. Bardzo zdrowe i godne polecenia są też soki owocowe i owocowo-warzywne.

Trzymaj kondycję - jak mówi jedna z zasad NLP, ciało i umysł są elementami tego samego systemu. Zarówno jedno, jak i drugie wzajemnie wpływają na siebie. Jeśli będziesz utrzymywał ciało w dobrej kondycji fizycznej – mózg (przyjmowany jako siedziba umysłu odwdzięczy się lepszą, wydajniejszą pracą. Dbaj też o dobre natlenienie (przed nauką – przewietrz pokój, przespaceruj się; w trakcie nauki trzymaj głowę wyprostowaną aby nie uciskać tętnic szyjnych - stosuj podpórki pod książki aby były nachylone pod pewnym kątem do Ciebie). Dobra kondycja i ćwiczenia fizyczne to również więcej endorfin, ułatwiających naukę.

Ucz się planując czas, rozkładaj naukę na okresy, pozwalające najefektywniej przyswajać wiedzę (utrzymać koncentrację) - wg Paula McKenna optymalny pojedynczy czas nauki to 18 minut, potem przerwa 4 minuty (w tym czasie możesz wykonać ćwiczenia rozciągające, zrobić wizualizację, przespacerować się, napić się czegoś).

Stosuj powtórki - pamiętaj o powtarzaniu materiału w optymalnych przedziałach czasowych (więcej o powtarzaniu przeczytasz poniżej). Używaj programów takich jak FullRecall i SuperMemo.

a) Rób wizualizacje - zobacz siebie w sytuacji gdy jesteś u szczytu swoich możliwości, poczuj z siebie dumę, pewność siebie, zobacz jak inni Cię chwalą, usłysz słowa podziwu. Wejdź w ten obraz (zasocjuj się), spraw aby był kolorowy, trójwymiarowy, pełen ruchu, dźwięków, głębi, ostrości, wielki! W najsilniejszym momencie, załóż kotwice (zrób neuroasocjację). Dzięki temu w dowolnej chwili w przyszłości będziesz się mógł poczuć tak, jak teraz! Wystarczy że kilka razy powtórzysz to ćwiczenie. Zakładanie kotwicy, polega na tym - że w momencie gdy poziom emocji, odczucia osiągają szczyt - łączysz to z jakimś bodźcem - np. składasz kciuk z palcem wskazującym (kotwica kinestetyczna). Kotwica musi być łatwa do odtworzenia i w pełni powtarzalna - aby za każdym razem gdy kotwiczysz ten stan, a później gdy ją odpalasz (wywołujesz) - musi być tak samo wykonana.

b) DTI (Deep Trance Identification) - ćwiczenie oparte na DTI polega na tym, aby stanąć w jakimś spokojnym miejscu, zrelaksować się i wyobrazić przed sobą osobę która odznacza się zasobami jakich pragniesz (np. zdolność szybkiej nauki, inteligencja). Następnie zrób krok do przodu i wejdź w tą osobę, jak w skafander kosmonauty. Poczuj się przez chwilę tą osobą, oddychaj tak jak ona, mów tak jak ona, uśmiechaj się tak jak ona, wykonuj charakterystyczne gesty, jakich używa ta osoba, usłysz to, co mogłaby słyszeć ta osoba. Poproś swój nieświadomy umysł, aby przejął te zasoby, które są Tobie potrzebne, zainstalował je na głębokim poziomie, dzięki czemu w każdej chwili w przyszłości będziesz mógł z nich skorzystać. Podziękuj też osobie w którą wszedłeś, za to że podzieliła się z Tobą tymi zasobami. Teraz wykonaj krok do tyłu wracając do poprzedniej pozycji. Daj czas swojemu umysłowi aby dokończył instalować te nowe zasoby, które od teraz też będziesz posiadać. Zakończ ćwiczenie, wracając do pełnej świadomości ze wspaniałym humorem i nowymi zasobami :)

  1. Wzmacniaj swoją motywację - dzięki temu łatwiej i skuteczniej będziesz się uczył. Pamiętaj o kiju i marchewce (kara i nagroda - co stanie się, gdy tego nie zrobisz, a co zyskasz jeśli to zrobisz), stosuj przede wszystkim to, co działa na Ciebie lepiej. Twórz kotwice (np. motywacji) których użyjesz podczas nauki.
  2. Używaj map myśli - to naturalny sposób w jaki pracuje twój mózg (asocjacje), wzmaga kreatywność, nie stwarza limitów tak jak linearne notatki. Zobacz jak wygląda przykładowa mapa myśli.
  3. Trzymaj informacje w kilku modalnościach - stosuj wizualizacje (rób obrazy), słuchaj dźwięków, dotykaj, smakuj, wąchaj - kojarz nowe informacje z jak największą ilością zmysłów. Dzięki temu, łatwiej wydobędziesz informacje gdy będziesz ich potrzebował.
  4. Drzewa wiedzy - metoda opracowana przez Paula Mckenna, polega na tym, że czytając np. książkę - z każdego rozdziału robisz kartkę z kilkoma, kilkunastoma punktami streszczającymi go. Następnie robisz jedną, zbiorczą kartkę ze słowami kluczowymi - każdy punkt odpowiada jednej kartce (czyli jednemu rozdziałowi). Pracując w ten sposób, w trakcie streszczania robisz powtórki, ponadto łatwo znajdziesz nawet szczegółowe dane po długim czasie.

 

Zasady powtarzania materiału

Nie wiem czy słyszałeś już o tak zwanej krzywej zapominania. Być może wiesz że posiadamy dwie podstawowe rodzaje pamięci - pamięć długotrwałą - LTM (Long Term Memory) i krótkotrwałą - STM (Short Term Memory). Otóż już wiele lat temu, badania potwierdziły, że mózg najlepiej utrwala zapamiętaną informację (przenosząc z STM do LTM), jeśli robisz powtórki w określonych odstępach czasu od momentu uczenia. Opracowano więc tzw. krzywą zapominania, wg której najlepiej jest powtarzać materiał.

Najczęściej przyjmuje się, że materiał powinien być powtarzany po upływie: 10 minut, 1 godziny, 24 godzin, 48 godzin, tygodnia, miesiąca, 6 miesięcy i roku. Zapewni to utrwalenie wiedzy w pamięci długotrwałej.

Powtarzanie niewielkiej ilości materiału nie jest problemem, jednak gdy Twoja baza osiągnie wielkości rzędu tysięcy jednostek, ręczne powtarzanie staje się niezbyt możliwe... Z pomocą przychodzą tu programy typu card-fash, takie jak Super Memo czy program Full Recall (bazujący na powtórkach zoptymalizowanych pod względem każdego użytkownika)

 

 

 

 

Jak szybko i skutecznie uczyć się języków obcych?

Pewnie siedzisz przed monitorem czytając ten tekst i możesz zacząć zastanawiać się, co ciekawego można tu znaleźć... Zanim jednak zaczniesz czytać dalej, odpowiedz sobie na pytanie dlaczego tutaj jesteś?

Na prawdę ciekaw jestem, czy już teraz, tak na serio chcesz zacząć skutecznie uczyć się języków obcych?

Jak ważna jest znajomość języków obcych w dzisiejszych czasach, chyba nie trzeba pisać - bo każdy to wie...

Poświęcenie troszkę swojego cennego czasu na naukę angielskiego lub niemieckiego, może być Twoją najlepszą inwestycją w życiu. Czy nie chciałbyś posiadać informacji, niedostępnych dla innych? Poznawać fascynujących ludzi z całego świata? Pomóc obcokrajowcowi w potrzebie, lub samemu znaleźć taką pomoc gdy jesteś na wakacjach za granicą? Awansować w pracy, robić karierę, budować biznes - mając możliwości o niebo większe niż inni?

Możesz to wszystko osiągnąć, i jeszcze wiele więcej, jeżeli zechcesz nauczyć się dobrze języka angielskiego i niemieckiego, a najlepiej kilku języków obcych.

Zainteresował Cię ten artykuł? Więcej na http://www.nauka-jezykow.net/

 

 

Jak zwiększyć skuteczność działań,

organizować czas i planować zadania,

aby zyskać więcej wolnego czasu?

 

Zobacz na http://www.projektsukces.pl/czas.html

 

źródło www.projektsukces.pl

 

TEST POZWAJĄCY USTALIĆ ODPOWIADAJĄCY CI STYL UCZENIA SIĘ       

 

1. Gdy spotykasz nieznaną ci osobę, na co zwracasz uwagę w pierwszej kolejności?
a) jak wygląda i jak jest ubrana,
b) w jaki sposób i co mówi, jaki ma głos,
c) co w stosunku do niej czujesz,
d) w jaki sposób się zachowuje i co robi     

 

2. Co najczęściej zostaje ci w pamięci po kilku dniach od spotkania nieznanej ci wcześniej osoby?
a) jej twarz,
b) jej imię/nazwisko,
c) to, co czułeś, będąc w jej towarzystwie, nawet jeśli zapomniałeś jej imię/nazwisko lub twarz,
d) to, co robiliście razem, nawet jeśli zapomniałeś jej imię/nazwisko lub twarz

 

3. Gdy wchodzisz do nieznanego ci pomieszczenia, na co zwracasz przede wszystkim uwagę?
a) na jego wygląd,
b) na dźwięki i rozmowy, jakie się w nim toczą,
c) na to, jak dobrze emocjonalnie i fizycznie się w nim czujesz,
d) na to, co się w nim dzieje i co ty mógłbyś w nim robić.

 

4. Gdy uczysz się czegoś nowego, w jaki sposób robisz to najchętniej?
a) gdy nauczyciel daje ci coś do czytania na papierze lub tablicy, pokazuje ci książki, ilustracje, wykresy, mapy, szkice lub przedmioty, nie każąc ci przy tym niczego mówić, pisać, ani o niczym dyskutować,
b) gdy nauczyciel wyjaśnia wszystko, mówiąc lub wygłaszając wykład, pozwala ci przedyskutować temat i zadawać pytania, nie każąc ci przy tym na nic patrzeć, niczego czytać, pisać ani robić,
c) gdy nauczyciel pozwala ci zapisywać informacje lub sporządzać rysunki, dotykać przedmiotów, pisać na klawiaturze lub robić coś rękami,
d) gdy nauczyciel pozwala ci robić projekty, symulacje, eksperymenty, grać w gry, odgrywać role, odtwarzać rzeczywiste sytuacje z życia, dokonywać odkryć lub też angażować się w inne działania związane z ruchem

 

5. Gdy uczysz czegoś innych, co zwykle robisz?
a) dajesz im coś do oglądania, na przykład jakiś przedmiot, ilustrację lub wykres, udzielając przy tym jedynie krótkiego werbalnego wyjaśnienia lub nie udzielając go wcale, dopuszczając lub nie do krótkiej dyskusji,
b) objaśniasz wszystko werbalnie, nie pokazując żadnych materiałów graficznych,
c) rysujesz coś, piszesz lub w inny sposób używasz rąk do wyjaśniania,
d) demonstrujesz coś, robiąc to lub każesz uczniom robić to wspólnie z tobą.

 

6. Jaki rodzaj książek czytasz najchętniej?
a) książki, które zawierają opisy pomagające ci zobaczyć to, co się dzieje,
b) książki zawierające informacje faktograficzne, historyczne lub dużo dialogów,
c) książki o uczuciach i emocjach bohaterów, poradniki, książki o emocjach i związkach międzyludzkich lub książki na temat tego, jak poprawić stan twojego ciała i umysłu,
d) krótkie książki z wartką akcją lub książki, które pomagają ci doskonalić umiejętności w sporcie, hobby czy też rozwijać jakiś talent.

 

7. Którą z poniższych czynności wykonujesz najchętniej w czasie wolnym?
a) czytasz książkę lub przeglądasz czasopismo,
b) słuchasz książki nagranej na kasetę, rozmowy w radiu, słuchasz muzyki lub sam muzykujesz,
c) piszesz, rysujesz, piszesz na maszynie/komputerze lub robisz coś rękami,
d) uprawiasz sport, budujesz coś lub grasz w grę wymagającą ruchu.

 

8. Które z poniższych stwierdzeń najlepiej charakteryzuje sposób, w jaki czytasz lub uczysz się?
a) potrafisz się uczyć, gdy słychać muzykę, inne dźwięki lub rozmowę, ponieważ umiesz się od nich odseparować,
b) nie potrafisz się uczyć, gdy w twoim pobliżu słychać muzykę, inne dźwięki lub rozmowę, ponieważ nie umiesz się od nich odseparować,
c) musisz czuć się wygodnie, rozluźniony; potrafisz pracować zarówno przy muzyce, jak i w ciszy, jednak dekoncentrują cię negatywne uczucia innych,
d) Musisz czuć się wygodnie, rozluźniony; potrafisz pracować zarówno przy muzyce, jak i w ciszy, jednak dekoncentruje cię działalność i ruchy innych osób znajdujących się w tym samym pomieszczeniu.

 

9. Gdy z kimś rozmawiasz, gdzie kierujesz wzrok? (aby odpowiedzieć na to pytanie, możesz poprosić kogoś, by cię obserwował w trakcie rozmowy).
a) patrzysz na twarz rozmówcy, chcesz także, by ta osoba patrzyła na twoją twarz, gdy do niej mówisz,
b) spoglądasz jedynie krótko na rozmówcę, po czym twój wzrok wędruje na prawo i lewo,
c) spoglądasz jedynie krótko na rozmówcę, by zobaczyć jego wyraz twarzy, po czym spoglądasz w dół lub w bok,
d) rzadko spoglądasz na rozmówcę, patrzysz głównie w dół lub w bok, jeśli jednak pojawi się jakiś ruch lub działanie, natychmiast spoglądasz w tamtym kierunku.

 

10. Które z poniższych stwierdzeń najlepiej do ciebie pasuje?
a) zwracasz uwagę na kolory, kształty, wzory i desenie w miejscach, w których się znajdziesz; masz dobre oko do barw i kształtów,
b) nie znosisz ciszy i jeśli tam, gdzie akurat jesteś, jest za cicho, nucisz coś, podśpiewujesz lub głośno mówisz; włączasz radio, telewizor, magnetofon lub odtwarzacz CD, by w twoim otoczeniu były bodźce słuchowe,
c) jesteś wrażliwy na uczucia innych ludzi, twoje własne uczucia łatwo ulegają zranieniu; nie potrafisz się skoncentrować, gdy inni cię nie lubią, czujesz potrzebę bycia kochanym i akceptowanym, by pracować,
d) trudno ci wysiedzieć nieruchomo w jednym miejscu, potrzebujesz dużo ruchu, a jeśli już musisz siedzieć garbisz się, wiercisz, stukasz w podłogę butami lub często niespokojnie poruszasz nogami.

 

11. Które z poniższych stwierdzeń najlepiej do ciebie pasuje?
a) zwracasz uwagę na nieodpowiednie dopasowanie części garderoby danej osoby lub na to, że jej włosy są w nieładzie i często chcesz to naprawić,
b) niepokoi cię, gdy ktoś nie potrafi dobrze się wysławiać, jesteś wrażliwy na odgłos kapiącego kranu lub odgłosy wydawane przez urządzenia gospodarstwa domowego,
c) płaczesz podczas wzruszających scen w kinie lub czytając wzruszającą książkę,
d) niepokoisz się i czujesz się nieprzyjemnie, gdy jesteś zmuszony siedzieć nieruchomo; nie potrafisz przebywać zbyt długo w jednym miejscu.

 

12. Co wywołuje u ciebie największy niepokój?
a) miejsce, w którym panuje bałagan i nieład,
b) miejsce, w którym jest za cicho,
c) miejsce, w którym nie czujesz się dobrze fizycznie lub emocjonalnie,
d) miejsce, w którym nie wolno niczego robić lub jest za mało przestrzeni na ruch.

 

13. Czego najbardziej nie lubisz, podczas gdy ktoś cię uczy?
a) słuchania wykładu, na którym nie wykorzystuje się żadnych pomocy wizualnych,
b) czytania po cichu, bez żadnych werbalnych wyjaśnień czy dyskusji,
c) niemożności rysowania, gryzmolenia czegoś na kartce papieru, dotykania wszystkiego rękami lub sporządzania notatek, nawet jeśli nie będziesz już nigdy więcej z nich korzystał,
d) patrzenia i słuchania w bezruchu.

 

14. Wróć pamięcią do jakiegoś szczęśliwego momentu ze swojego życia. Przez chwilę spróbuj przypomnieć sobie jak najwięcej szczegółów związanych z tym wydarzeniem. Jakie wspomnienia utkwiły ci w pamięci?
a) to, co widziałeś, na przykład wygląd ludzi, miejsc czy przedmiotów,
b) to, co słyszałeś, na przykład dialogi i rozmowy, to, co powiedziałeś, oraz dźwięki wokół ciebie,
c) wrażenia dotykowe na skórze i ciele, a także to, jak czułeś się fizycznie i emocjonalnie,
d) to, co robiłeś, ruchy twojego ciała, twoje dokonania.

 

15. Przypomnij sobie któryś ze swoich urlopów lub wycieczek. Przez chwilę spróbuj przypomnieć sobie jak najwięcej szczegółów związanych z tym doświadczeniem. Jakie wspomnienia utkwiły ci w pamięci?
a) to, co widziałeś, na przykład wygląd ludzi, miejsc czy przedmiotów,
b) to, co słyszałeś, na przykład dialogi i rozmowy, to, co powiedziałeś, oraz dźwięki wokół ciebie,
c) wrażenia dotykowe na skórze i ciele, a także to, jak czułeś się fizycznie i emocjonalnie,
d) to, co robiłeś, ruchy twojego ciała, twoje dokonania.

 

16. Wyobraź sobie, że musisz przez cały czas przebywać w jednym z niżej opisanych miejsc, w którym możesz wykonywać różnego rodzaju czynności. W którym z nich czułbyś się najlepiej?
a) miejsce, w którym możesz czytać; oglądać obrazy, dzieła sztuki, mapy, wykresy i fotografie; rozwiązywać zagadki wizualne, takie jak odnajdowanie drogi w labiryncie lub wyszukiwanie brakującego elementu obrazu; grać w gry słowne takie jak scrabble czy boggle; zajmować się dekorowaniem wnętrz lub przymierzać ubrania,
b) miejsce, w którym możesz słuchać nagranych na kasety opowiadań, muzyki, radiowych lub telewizyjnych talk shows i wiadomości; grać na instrumencie lub śpiewać; bawić się głośno w gry słowne, rozprawiać o czymś, udawać dyskdżokeja; czytać na głos lub wygłaszać przemówienia, fragmenty ról ze sztuk teatralnych i filmów, czytać na głos poezję lub opowiadania,
c) miejsce, w którym możesz rysować, malować, rzeźbić lub zajmować się rzemiosłem; tworzyć coś na piśmie lub pisać na komputerze; wykonywać czynności przy użyciu rąk, takie jak gra na instrumencie, gra w gry planszowe, takie jak szachy czy warcaby, lub budowanie modeli,
d) miejsce, w którym możesz uprawiać sport, grać w piłkę lub gry ruchowe, które angażują twoje ciało; odgrywać rolę w sztuce teatralnej lub przedstawieniu; robić projekty, podczas których możesz wstać i poruszać się; robić eksperymenty, badać i odkrywać nowe rzeczy, budować coś lub składać ze sobą mechaniczne elementy; brać udział w zbiorowym współzawodnictwie.

 

17. Gdybyś miał zapamiętać nowe słowo, zrobiłbyś to najlepiej:
a) widząc je,
b) słysząc je,
c) zapisując je,
d) odtwarzając to słowo w umyśle lub fizycznie.

 

Obliczanie wyników

Oblicz wyniki testu w następujący sposób (jeśli na jakieś pytanie dałeś więcej niż jedną odpowiedź, w podsumowaniu uwzględnij wszystkie odpowiedzi):

Podsumuj i zapisz wszystkie odpowiedzi a:
Podsumuj i zapisz wszystkie odpowiedzi b:
Podsumuj i zapisz wszystkie odpowiedzi c:
Podsumuj i zapisz wszystkie odpowiedzi d:

Jeśli udzieliłeś najwięcej odpowiedzi a, jesteś wzrokowcem.
Jeśli udzieliłeś najwięcej odpowiedzi b, jesteś słuchowcem.
Jeśli udzieliłeś najwięcej odpowiedzi c, jesteś dotykowcem.
jeśli udzieliłeś najwięcej odpowiedzi d, jesteś kinestetykiem.

Zapamiętaj także, który ze stylów uczenia się zajmuje u ciebie drugie, trzecie i ostatnie miejsce.
(Uwaga: Niektórzy ludzie wykształcili u siebie kilka lub nawet wszystkie cztery style uczenia się, bywa też, iż dwa, trzy lub cztery style uczenia się są ze sobą wzajemnie powiązane).
Niżej zanotuj swój preferowany styl uczenia się, byś mógł się do niego odnieść w dalszym ciągu czytania.


Mój preferowany styl uczenia się: ......................................................

 

TEST POZWALAJĄCY USTALAĆ DOMINUJĄCĄ PÓŁKULĘ MÓZGOWĄ

1. Zamknij oczy. Zobacz czerwony. Co widzisz?
a) Litery c-z-e-r-w-o-n-y lub nic bo nie potrafisz tego zwizaualizować.
b) Kolor czerwony lub jakiś czerwony przedmiot

2. Zamknij oczy. Zobacz trzy. Co widzisz?
a) litery T-r-z-y, cyfrę 3 albo nic, ponieważ nie potrafisz tego wizualizować ,
b) trzy zwierzęta,
c) troje ludzi lub trzy przedmioty.

3. Gdy grasz na jakimś instrumencie lub śpiewasz:
a) nie potrafisz grać ze słuchu i musisz czytać nuty,
b) potrafisz grać ze słuchu, jeśli jest taka potrzeba.

4. Gdy składasz coś lub montujesz:
a) wolisz czytać pisemne instrukcje, a następnie postępować zgodnie z ich wskazaniami,
b) wolisz korzystać z ilustracji i diagramów lub po prostu samemu się wszystkim zająć bez jakichkolwiek wskazówek.

5. Gdy ktoś do ciebie mówi:
a) zwracasz więcej uwagi na słowa, nie przywiązując znaczenia do komunikacji pozawerbalnej,
b) zwracasz więcej uwagi na komunikację pozawerbalną, na przykład na wyraz twarzy danej osoby, ruchy jej ciała, tembr głosu.

6. Lepiej radzisz sobie, mając do czynienia z:
a) literami, cyframi i słowami,
b) kolorami, kształtami, obrazami i przedmiotami.

7. Gdy czytasz książkę:
a) słyszysz w głowie czytane przez siebie słowa,
b) widzisz w głowie akcję książki niczym film.

8. Którą ręką piszesz?
a) prawą,
b) lewą.

9. Gdy rozwiązujesz jakieś zadanie matematyczne, który ze sposobów jest dla ciebie najłatwiejszy?
a) rozwiązujesz go w formie cyfr i słów,
b) rozrysowujesz go, rozwiązujesz,
c) używając materiałów, które można dotknąć, lub używasz palców.

10. Wolisz:
a) mówić o swoich ideach?
b) robić coś z realnymi przedmiotami?

11. Czy w twoim pokoju lub na twoim biurku panuje:
a) ład i porządek?
b) bałagan i nieporządek z punktu widzenia innych, ty jednak doskonale wiesz, gdzie co jest.

12. jeśli nikt nie mówi ci, co masz robić, jak najprawdopodobniej postąpisz?
a) wykonasz wszystko zgodnie z planem, którego się trzymasz,
b) wykonasz wszystko w ostatniej chwili lub według swojego własnego tempa, i/lub będziesz chciał nadal pracować, nawet gdy czas się już skończył.

13. Jeśli nikt nie powiedziałby ci, co masz robić:
a) zazwyczaj byłbyś punktualny,
b) często byś się spóźniał.

14. Zwykle czytasz książkę lub czasopismo:
a) od początku do końca,
b) od końca do początku lub skacząc to tu, to tam.
15. Które z poniższych stwierdzeń najlepiej do ciebie pasuje?
a) zwykle opowiadasz i lubisz słuchać o zdarzeniach ze wszystkimi szczegółami podanymi we właściwej kolejności,
b) zwykle opowiadasz o głównym szczególe jakiegoś zdarzenia, a kiedy inni opowiadają ci o jakimś zdarzeniu, niecierpliwisz się, jeśli szybko nie przechodzą do sedna sprawy.

16. Gdy rozwiązujesz łamigłówkę lub pracujesz nad jakimś projektem, czy:
a) praca przebiega gładko, mimo że nie widziałeś wcześniej efektu końcowego?
b) musisz zobaczyć efekt końcowy, zanim zabierzesz się do pracy?

17. Którą z metod organizowania notatek wolisz:
a) wypisywanie w punktach lub sporządzanie listy spraw,
b) wykonywanie rodzaju mapy umysłowej lub sieci z wzajemnie połączonymi okręgami.

18. Gdy ktoś instruuje cię, jak coś zrobić, gdybyś miał wolny wybór, wolałbyś:
a) stosować się do instrukcji?
b) wymyślić nowy sposób zrobienia tego czegoś lub spróbować zrobić to po swojemu?

19. Pracując przy biurku;
a) siedzisz prosto?
b) garbisz się lub pochylasz nad biurkiem, odchylasz się w fotelu, by poczuć się wygodnie, lub stajesz od czasu do czasu.

20. Które z poniższych stwierdzeń najlepiej do ciebie pasuje?
a) zazwyczaj prawidłowo zapisujesz słowa i liczby,
b) czasami mylisz litery i cyfry lub zapisujesz niektóre słowa, litery i cyfry w odwrotnej kolejności lub od tyłu.

21 Co bardziej do ciebie pasuje?
a) wymawiasz słowa poprawnie i we właściwym porządku.
b) czasami mieszasz słowa w zdaniu lub wypowiadasz inne słowo, niż zamierzałeś; wiesz jednak, co chcesz powiedzieć.

22. Zwykle:
a) rozmawiając z kimś, trzymasz się tematu,
b) zmieniasz temat i zaczynasz mówić o czymś innym, co wydaje ci się z nim związane.

23. Zazwyczaj:
a) robisz plany i trzymasz się ich,
b) decydujesz o wszystkim w ostatniej chwili, płyniesz z prądem lub robisz w danym momencie to, na co masz ochotę.

24. Zazwyczaj interesują cię:
a) projekty artystyczne, w których masz stosować się do ściśle określonych sposobów postępowania lub szczegółowych instrukcji,
b) projekty artystyczne, które dają ci wolność tworzenia tego, czego chcesz.

25. Zwykle:
a) grasz na instrumencie lub śpiewasz, odczytując zapis muzyczny lub korzystając z tego, czego nauczyłeś się od innych,
b) tworzysz swoją własną muzykę, melodie i piosenki.

26. Lubisz:
a) sporty, które mają ściśle określone przepisy i reguły,
b) sporty, które umożliwiają ci swobodne zachowanie bez przestrzegania sztywnych reguł.

27. Zwykle:
a) pracujesz systematycznie, krok po kroku, aż osiągniesz zamierzony cel,
b) najpierw widzisz cały obraz lub efekt końcowy, a następnie cofasz się i przepracowujesz kolejne etapy prowadzące do jego osiągnięcia.

28. Które z poniższych stwierdzeń najlepiej do ciebie pasuje?
a) myślisz o faktach i wydarzeniach, które rzeczywiście miały miejsce,
b) myślisz w sposób imaginatywny i kreatywny o tym, co mogłoby się zdarzyć lub powstać w przyszłości.

29. Poznajesz rzeczy:
a) ucząc się od świata, innych ludzi lub czytając,
b) intuicyjnie i nie potrafisz wyjaśnić, w jaki sposób się czegoś dowiedziałeś lub dlaczego coś wiesz.


30. Zwykle:
a) trzymasz się faktów,
b) wyobrażasz sobie to, co mogłoby się zdarzyć) .

31. Zazwyczaj:
a) masz poczucie czasu,
b) tracisz poczucie czasu.

32. Radzisz sobie:
a) słabo z odczytywaniem pozawerbalnych komunikatów,
b) dobrze z odczytywaniem pozawerbalnych komunikatów.

33. Dajesz sobie lepiej radę z:
a) instrukcjami werbalnymi lub pisemnymi,
b) instrukcjami w formie obrazów i map.

34. Lepiej się czujesz: ;
a) będąc kreatywny w stosunku do istniejących materiałów i zestawiając je w nowy sposób,
b) wymyślając lub tworząc coś nowego i dotąd nie istniejącego.

35. Zwykle pracujesz nad:
a) jednym projektem w danym momencie, zachowując określony porządek,
b) wieloma projektami jednocześnie.

36. W jakim otoczeniu wolałbyś pracować?
a) zorganizowanym, w którym panuje porządek, ktoś mówi ci, co masz robić, obowiązuje harmonogram pracy, w danym momencie wykonujesz jeden projekt, krok po kroku, systematycznie,
b) niezorganizowanym, gdzie masz wolność wyboru i możesz zająć się tym, czym chcesz, gdzie możesz być do woli kreatywny i pomysłowy, trzymać swoje rzeczy w sposób, jaki ci odpowiada, wykonywać jednocześnie tyle projektów, ile ci się podoba, bez podporządkowywania się harmonogramowi.

 

Obliczanie wyników

Policz l punkt za każdą odpowiedź "a" i zapisz sumę: .................
Policz l punkt za każdą odpowiedź "b" i zapisz sumę: .................
Policz l punkt za każdą odpowiedź "a i b" i zapisz sumę: .................

Jeśli uzyskałeś najwięcej punktów w kategorii "a", wykazujesz tendencję do posługiwania się głównie lewą półkulą mózgową.

Jeśli uzyskałeś najwięcej punktów w kategorii "b", wykazujesz tendencję do posługiwania się głównie prawą półkulą mózgową.

Jeśli uzyskałeś najwięcej punktów w kategorii "a i b", wykazujesz tendencję do posługiwania się w zintegrowany sposób obiema półkulami mózgowymi.

Jeśli uzyskałeś prawie tę samą liczbę punktów w kategorii "a" oraz kategorii "b" (nie biorąc pod uwagę kategorii "a i b"), wówczas masz tendencję do posługiwania się każdą z półkul mózgowych do różnych funkcji (dominacja zmienna).
Jeśli różnica punktów między kategoriami "a" oraz "b" wynosi l lub 2, wówczas masz tendencję do posługiwania się raz jedną, raz drugą półkulą mózgową, przy czym jedną z nich faworyzujesz.

Zanotuj swoje preferencje dotyczące półkul mózgowych: ....................................

(Do wyboru masz: dominująca lewa, dominującą prawa, zintegrowane posługiwanie się obiema, dominacja zmienna, dominacja zmienna z faworyzowaniem prawej, dominacja zmienna z faworyzowaniem lewej).

 

 

 

 

 

Moje superzłącze

Po analizie wyników testu i lekturze przeczytaj informację poniżej

1. Wzrokowcy z dominującą lewą półkulą mózgową (W-L)

Opis ogólny

W-L przyswajają informacje wizualnie, a następnie zamieniają je na symbole lub elementy języka, takie jak litery, cyfry, słowa czy idee. Szczególnie zwracają uwagę na materiały drukowane, doskonale radzą więc sobie z lekturą książek, magazynów, czasopism, gazet, instrukcji. Chętnie korzystają z tablic, grafików. Myślą w sposób linearny, krok po kroku i skupiają uwagę kolejno na każdym szczególe. Gromadzą dane w sposób systematyczny, porządkują je alfabetycznie, numerycznie lub chronologicznie. Starają się zapisywać nowe informacje, segregują je, planują, ustalają harmonogramy, sporządzają zestawienia, z wprawą prowadzą korespondencję i programują komputery. Dobrze radzą sobie w administracji, zarządzaniu, pracy biurowej i pracy badawczej w każdej dziedzinie

Szybkie uczenie się

W-L uczą się szybko, czytają i odbierając informacje wzrokowe w formie języka liter, słów i liczb. Potrzebują także kontaktu z mówcą Nowe informacje powinny być uporządkowane linearnie i przedstawione jasno i systematycznie. Podczas nauki języka obcego muszą wiedzieć dane słowo, jego definicje oraz otrzymać wizualne wskazówki dotyczące jego wymowy Mogą się uczyć przy muzyce, jak i bez niej. Reguły, przepisy, formuły i regulaminy zapamiętują, jeśli materiał prezentuje im się w określonym porządku. Muszą nie tylko widzieć (przyglądać się, ale i czytać. By dotrzeć do rozwiązania problemu W-L powinni sporządzić listę kolejnych kroków do zrobienia, tak aby mogli widzieć swój plan na papierze i upewnić się, że mają wszystko, czego potrzeba do wykonania każdej części zadania. Szczególnie przydatny jest dla nich organizer, kalendarz lub plan dnia. Proces uczenia się będzie spowolniony, jeśli muszą dokonać kondensacji lub podsumowania tego, co czytają


2. Wzrokowcy z dominującą prawą półkulą mózgu (W-P.)

Opis ogólny

W-P. przyswajają informacje za przy pomocy oczu, zwracając szczególną uwagę na wizerunki, obrazy, elementy graficzne, kolory, kształty, wzory i relacje przestrzenne Przetwarzają informacje i myślą o tych elementach w sposób symultaniczny, dostrzegając od razu globalny obraz całości. Dopiero potem mogą skoncentrować się na szczegółach.. Słuchając kogoś, utrzymują z nim kontakt wzrokowy i często obserwują ruchy ust. Mówcy i wyraz jego twarzy.
W-P. idą z prądem, dają się ponieść ideom i pomysłom i często tak bardzo angażują się w jakiś projekt, że tracą poczucie czasu. Zaczynają więc i kończą pracę nie podług zegara, ale odpowiednio do wymagań, jakie stawia im dane zadanie Lubią wytwarzać ładne rzeczy i upiększać świat kolorami, atrakcyjnymi wzorami.

Szybkie uczenie się

W-P. uczą się, korzystając z pomocy o charakterze graficznym i ilustracyjnym, które umożliwią im ujrzenie globalnego obrazu danego zagadnienia. Teksty pełne słów i liczb nie są dla nich przydatne, chyba że są prezentowane w atrakcyjnej oprawie kolorystycznej, mają oryginalny kształt, wzór, specjalną kaligrafię lub artystyczną czcionkę. W-P. mają trudności z koncentracją, sam wykład nie zdaje w ich przypadku egzaminu. Jeśli nie mają czego oglądać, powinni zwracać uwagę na słowa o charakterze opisowym lub zatrudnić wyobraźnię i stworzyć w głowie odpowiedni obraz umysłowy, odnoszący się zwłaszcza do kolorów. Pomaga im lepiej rozumieć i uczyć się: oglądanie pokazów na żywo, przedmiotów z realnego życia, wideo, filmów, telewizji lub zdjęć. Mogą uczyć się przy muzyce jak i bez niej. W uczeniu się powinni wykorzystywać naturalną skłonność do dokonywania silnych skojarzeń, bogatych w elementy wizualne. Bardzo korzystne są dla nich metody typu „burza mózgów”. Zanim rozpoczną pracę, musza mieć ogólny obraz całości, ale instrukcje opisujące działania krok po kroku nużą ich. Chcą od razu zabrać się do dzieła i odkryć wszystko samemu w czasie pracy. W-P. czytają szybciej, jeśli zamienią tekst w sekwencje obrazów tak, aby mogli widzieć w głowie to, co czytają. Mają jednak kłopoty z uchwyceniem znaczenia słów, które nie niosą z sobą skojarzeń (np. rodzajniki, czasowniki posiłkowe lub przyimki). Jeśli mają więc opanować jakiś materiał abstrakcyjny, powinni rozwinąć charakterystyczną dla prawej półkuli technikę wizualizowania. W notowaniu szczególnie przydatne dla nich są Mapy Myśli .

3. Słuchowcy z dominującą lewą półkulą mózgową (S-L)

Opis ogólny

S-L  uczą się słuchają nowego materiału prezentowanego w formie języka albo aa pomocą słów lub liczb, w sposób szczegółowy, krok po kroku. Myślą, wypowiadając na głos swoje myśli i rozmawiając z innymi. Radzą sobie dobrze ze ścisłymi danymi. Są wrażliwi na sposób mówienia innych ludzi, na ogół sami są bardzo dobrymi mówcami. Nie znoszą zupełnej ciszy. Jeśli jest za cicho, wytwarzają sami niezbędne bodźce nucąc, śpiewając, gwiżdżąc, mówiąc na głos, np. Ciszy potrzebują tylko w trakcie nauki, gdyż hałas, muzyka, rozmowa rozprasza ich uwagę, nie mogą wtedy „słuchać” własnych myśli. Pracują w sposób sekwencyjny, uporządkowany. Słowa i liczby są tym medium, poprzez które komunikują się ze światem

Szybkie uczenie się

S-L przyspieszają proces uczenia się słuchając i mówiąc w jego trakcie. Uczą się szybko w czasie wykładów, ustnych prezentacji i dyskusji. Szczegóły zapamiętują wtedy, jeśli przedstawia się je systematycznie i krok po kroku. Nowy materiał powinni słyszeć, rozmawiać o nim, odczytywać go na głos. Szybko chwytają sens komunikatów i nie muszą zamieniać ich na obrazy. Pomocne są więc dla S-L takie materiały jak płyty i kasety, filmy, taśmy wideo, a także radio i telewizja. Czytając słyszą wszystkie słowa w swojej głowie. W czasie czytania powinni robić częste przerwy i zadawać sobie pytania na temat tego, co czytają.

4. Słuchowcy z dominującą prawą półkulą mózgową (S-P.)

Opis ogólny

S-P się uczą słuchając, są wrażliwi na dźwięki, muzykę, rytm, tembr głosu oraz silnie nacechowane sensoryczne słowa, które dają pogląd o ogólnym obrazie całości. Lubią podróżować, aby oderwać się od miasta, wypoczywają wśród przyrody. Mają dobry słuch muzyczny, szczególnie odpowiada im muzyka relaksacyjna. Nie lubią całkowitej ciszy. Jeśli spotykają się z taką sytuacja sami wytwarzają niezbędne bodźce gwiżdżąc, nucąc, wystukują rytm palcami np. W czasie rozmowy zwykle patrzą na boki, w stronę swoich uszu Szybko wyczuwają czyjeś negatywne uczucia – ukryty gniew, złość, ironię, ale za okazaną życzliwość i przyjazne, sympatyczne podejście rewanżują się tym samym. Wydaje się, że czytają w myślach innych ludzi. Myślą bez słów, potrafią dojść do odpowiedzi intuicyjnie, odkrywając rozmaite wiązki i relacje, kiedy jednak chodzi o szczegóły, mogą popełniać błędy. Liczbę 378 mogą odczytać i zapamiętać jako 738 albo 837. S-P. są na ogół spokojnymi, wyciszonymi i pogodnymi ludźmi, którzy lubią harmonię i muzykę oraz pozytywne wibracje, jakie płyną ku nim od innych ludzi.

Szybkie uczenie się

S-P. przyspieszają proces uczenia się słuchając muzyki. Niezbyt chętnie korzystają z tekstów drukowanych, nie są wyczuleni na symboliczny, sekwencyjny i abstrakcyjny język.. Lepiej jeśli sami zapiszą nowe informacje i sami je odczytają, będą o nich mówić lub nagrają je na magnetofon i potem kilkakrotnie odsłuchają. Powinni kojarzyć nowe informacje z muzyką, rytmem, rymem, rymowanką, chwytliwa piosenką lub melodia, spotem reklamowym, poezją, stukaniem, uderzeniem, np. Chcą wiedzieć, jaki jest cel, ku któremu zdążają, i jaki jest obraz całości. Łatwo łapią sedno sprawy. Najlepsze pomoce naukowe dla S-P. to muzyka na żywo, płyty i kasety, pokazy z muzyką, filmy, video, programy telewizyjne, programy CD.-ROM i wszelkie materiały, zawierające efekty dźwiękowe, głosy i muzykę. Doskonale zapamiętują i lubią demonstracje na żywo z racji znakomitej pamięci wizualno-przestrzennej prawej półkuli. Słowa czytanego tekstu powinni zamieniać w umyśle na ruchome obrazy filmowe z efektami dźwiękowymi, wyimaginowaną muzyką. Powinni wizualizować i mówić, rozumiejąc ogólny obraz całości, a następnie uzupełniając szczegóły. Ponieważ ośrodek języka zlokalizowany jest zwykle w lewej półkuli mózgowej, S-P. mogą nie być w stanie podążać szybko za wypowiadanymi przez mówcę słowami (np. na wykładzie). Powinni więc często powtarzać te same wskazówki lub ważne fragmenty po kilka razy. Dobrze jest, jeśli będą odwoływać się do swoich map myśli, realnych obiektów i pokazów.

5. Dotykowcy z dominując lewą półkulą mózgową (D-L)

Opis ogólny

D-L uczą się w sposób sekwencyjny za pomocą języka liter, liczb i słów. Ucząc się używają rąk, palców, zmysłu dotyku oraz emocji. Często trzymają w dłoni długopis albo ołówek i piszą coś, co pozwala im lepiej my myśleć i słuchać. Są wrażliwi na język sprzężony z komunikatami pozawerbalnymi, takimi jak wyraz twarzy mówcy, język ciała, tembr głosu podczas rozmowy. W czasie rozmowy, gdy się zastanawiają, patrzą często w dół i w bok. Na ogół łatwo wczuwają się w emocje innych. Chętnie gestykulują i zachowują się dość ekspresyjnie Łatwo ich zranić. Myślą sercem i wyrażają myśli w uczucia. Chętnie nawiązują znajomości, ważne dla nich jest przebywanie z rodziną i kochanymi osobami, pisanie listów i rozmowy telefoniczne.. Posługują się logiką i zdolnością do wyrażania uczuć słowami, które przekonują innych do ich idei.. Chętnie angażują się w zawody mające coś wspólnego z uczuciami, pomaganiem innym, łagodzeniem cierpienia, np.

Szybkie uczenie się

D-L uczą się szybko, wykonując czynności wymagające posługiwania się palcami. Potrzebują więc manipulowania i dotykania przedmiotów, budowania czegoś własnymi rękami w sposób linearny .Zwykle zapisują to, co widzą i słyszą, co sprzyja uczeniu się. Nowy materiał powinni łączyć z jakimiś doznaniami fizycznymi lub emocjonalnymi. Nowe idee przyswajają jako pewien rodzaj intuicji lub przeczuć, a następnie realizują je stopniowo, krok po kroku. Kiedy myślą lub słuchają, powinni mieć coś do bazgrania, rysowania i trzymania czegoś w dłoni. Powinni zapisywać i opisywać rezultaty badań, rysując, dotykając i doświadczając na poziomie emocjonalnym. Szczegóły o charakterze wzrokowym i słuchowym zapamiętują w powiązaniu z emocjami. Doskonale zapamiętują wszystkie ciepłe uczucia. W uczeniu się korzystają tylko z muzyki, którą lubią (i która budzi pozytywne uczucia) Czytając powinni poczuć to, co opisują słowa i co czują postacie. ..

6. Dotykowcy z dominującą prawą półkulą mózgu (D-P.)

Opis ogólny

D-P. są wrażliwymi ludźmi, którzy mają skłonność do myślenia w sposób globalny. Postrzegają ogólny obraz całości i uczą się używając dłoni i palców, zmysłu dotyku i emocji. Wykorzystują intuicję, wyobraźnię, język wyrażający uczucia i słowa nacechowane sensorycznie Radzą sobie dobrze z odczytywaniem komunikatów, a także sami wyrażają się w ten właśnie sposób, robiąc miny i wydając dźwięki zadowolenia i niezadowolenia także gestykulując. Są wrażliwi na uczucia innych, ich własne zaś można łatwo zranić. Wzruszają ich smutne sceny w książkach i filmach. Aby dobrze funkcjonować, muszą się dobrze czuć emocjonalnie.. Kiedy myślą, spoglądają w dół i w bok. Myślą sercem. Nowe idee i informacje przyjmują w sposób intuicyjny.. Wiele rzeczy robią impulsywnie, ale nie są zbyt skrupulatni w przekształcaniu swoich idei w działania. Często zgadują trafnie, o czym myśli dana osoba. Pracują we własny oryginalny i pełen inwencji sposób.

Szybkie uczenie się

D-P. uczą się  używając dłoni, palców i uczuć. Nie są wrażliwi na język symboliczny, uczą się za pomocą komunikacji pozawerbalnej, co umożliwia im uzyskanie globalnego obrazu całości Uczą się szkicując i wykonując rysunki, diagramy, ilustracje, mapy oraz rzeźbiąc i modelując. Do wykonywanych w trakcie nauki notatek rzadko jednak wracają, gdyż sama czynność rysowania ułatwia im przetwarzanie i zapamiętywanie nowych informacji, nie są wyczuleni na język abstrakcyjny, korzystne jest gdy widzą obrazy lub przedstawienia graficzne, które mogą skopiować. Aby lepiej słuchać i myśleć D-L muszą coś robić z rekami lub coś w nich trzymać (długopis, glina, piłeczka lub jakiś inny przedmiot) Jeśli tego nie mają, zaczynają się niepokoić., stukają o blat palcami lub bawią się włosami. Potrzebują globalnego obrazu całości, a nie drobnych szczegółów – w przeciwnym razie gubią się. W czasie nauki powinni eksperymentować i manipulować, dając zatrudnienie dłoniom Narysowanie i zilustrowanie tablicy pomoże im w ich zapamiętaniu., a stukanie w klawisze komputera pomoże im opanować program komputerowy/ Jeśli użycie rak nie wchodzi w rachubę, D-P. powinni wykorzystać wyobraźnię do wizualizowania siebie samych wykonujących dane zadanie i odczuwających przy tym doznania emocjonalne. Muzyka dla D-P. ma zdecydowanie korzystny wpływ w procesach uczenia się – uspokaja ich i relaksuje, minimalizuje smutne i negatywne uczucia, podnosi na duchu. Aby szybciej czytać i czytać z większym zrozumienie, powinni zidentyfikować się na poziomie emocjonalnym z tematem lub jakąś postacią. Teksty czytane powinni opatrywać ilustracjami. Powinni także obserwować realistyczne demonstracje i sporządzać mapy myśli ukazujące globalny obraz całości

7. Kinestetycy z dominującą lewą półkulą mózgową (K-L)

Opis ogólny

K-L myślą w sposób zorganizowany i systematyczny, ucząc się przez ruchy swoich mięśni motorycznych. Czynności ruchowe potrafią opisywać również systematycznie i w sposób zorganizowany, dzięki rozwiniętym funkcjom językowym, zlokalizowanym w lewej półkuli. K-L lubią dużo i często się poruszać; stają się niespokojni, gdy muszą jakiś czas przebywać bezczynnie w jednym miejscu. – wiercą się lub kołyszą, machają nogami lub od czasu do czasu podnoszą się. Lubią sporty zorganizowane lub ćwiczenia o określonych regułach. Czują się doskonale w sytuacji wyzwań, rywalizacji, dokonywania odkryć. Chcą zwyciężać. Lubią rozmawiać w czasie ćwiczeń lub pracy. W czasie rozmowy lub namysłu K-L na ogół patrzą w dół i w bok. Ich kinestetyczne potrzeby mogą czasem oznaczać ruch umysłowy, a więc np. przeskakiwanie od jednego tematu czy projektu do drugiego.

Szybkie uczenie się

K-L mogą przyspieszyć uczenie się, podchodząc do tematu w sposób zorganizowany i systematyczny, krok po kroku oraz angażując ruchowo swoje ciało i mięśnie. Są zorientowani na język, potrafią opisywać to, co robią. Powinni wsiąść na rower treningowy i czytać lub uczyć się w trakcie pedałowania lub też chodzić po pokoju, ucząc się jakiegoś tekstu na pamięć. Znakomicie pomagają im gry edukacyjne, symulacje, odgrywanie ról i współzawodnictwo. W pracy lubią korzystać z jakiejś struktury, formuły lub planu. Powinni często wstawać w czasie pracy lub nauki, i pisać na tablicy dużymi markerami, co daje zatrudnienie mięśniom całych ramion, jako dodatkowy element kinestetyczny Lubią być czynnymi, a nie biernymi obserwatorami pokazu., bowiem zapamiętują nie to, co robi nauczyciel lub instruktor, ale to, co zrobią sami. Przy rozwiązywaniu zadań, powinni odnosić je do sytuacji z realnego życia (na przykład obliczenia potrzebne do wystrzelenia rakiety na księżyc). Jeśli ruchy ciała nie są możliwe K-L powinni wyobrażać sobie siebie w ruchu, działać w wyobraźni, np. w związku z czytanym tekstem, instrukcją, np.

8. Kinestetycy z dominującą prawą półkulą mózgu (K-P.)

Opis ogólny

K-P. uczą się poruszając dużymi mięśniami motorycznymi w kreatywny, imaginacyjny, spontaniczny i nieustrukturyzowany sposób. Odbierają informacje intuicyjnie. Stają się niespokojni, gdy muszą siedzieć w bezruchu lub długo przebywać w jednym miejscu. Potrafią myśleć symultanicznie o kilu rzeczach i często zajmują się wszystkimi naraz, przy czym każdy z nich zajmuje w ich umyśle osobne miejsce. Pracują szybko, w sposób impulsywny, pragnąc widzieć rezultaty i zająć się kolejnym działaniem. Widzą obraz całości, nie szczegóły. Zdarza się że uważają jakąś pracę za ukończoną tylko dlatego, że pomyśleli o niej wcześniej Niektórzy wysuwają jakiś pomysł, wykonują wstępne działania, po czym przechodzą do następnego projektu. Potrzebują więc ludzi zorientowanych na szczegóły, aby pozbierali wszystkie kawałki i dokończyli zadanie. K-P. są zorientowani na cel,  brak im dobrej orientacji czasowej, zwykle nie przestrzegają harmonogramów. Po prostu dają się ponieść prądowi i robią to, na co w danej chwili mają ochotę. W pracy błyszczą kreatywnością i wyobraźnią, a inni muszą zaakceptować u nich brak poczucia czasu. To dlatego albo spóźniają się do pracy albo zostają po godzinach, zaabsorbowani zadaniem, które pragną doprowadzić do końca. K-P. potrafią bez słów wyrazić to, co się dzieje, używając przy tym ramion i całego ciała do dramatyzowania lub ujawniania swoich emocji. W rozmowie posługują się krótkimi słowami opisującymi działanie i szybko przechodzą do sedna sprawy.

Szybkie uczenie się

K-P. mogą szybciej się uczyć, poruszając się w nieustrukturyzowany, imaginatywny i swobodny sposób. Aby się uczyć, muszą utrzymywać swoje ciało i mięśni w ruchu. Zapamiętują przede wszystkim to, co robili w czasie nauki. Nie potrzebują dodatkowych instrukcji opisujących wszystko krok po kroku. Zabierają się po prostu do rzeczy i robią to, co trzeba. Nowe informacje przyswajają w sposób intuicyjny i emocjonalny, uczą się metoda prób i błędów, prowadzą badania i dokonując odkryć. Rozwiązania znajdują bez słów. Ucząc się podążają od całości do części Łatwo chwytają i zapamiętują kwintesencję – najważniejsze elementy i wynik końcowy K-P. słuchają uważniej, gdy są w ruchu ze wzrokiem skierowanym w dół i w bok od rozmówcy. Ucząc się powinni wykorzystywać doświadczenia z realnego życia i symulację, Jeśli nie mogą wykonywać ruchów lub innych czynności, powinni oglądać działania innych w telewizji, na wideo lub w kinie. Aby zapamiętać to, czego się uczą powinni odgrywać materiał, nadając im formę dramatyczna lub wizualizować siebie samych, tak jakby swoich głowach wyświetlał im się film. Dobrym materiałem edukacyjnym dla K-P. są wszelkie przedmioty, którymi można manipulować, gry, materiały budowlane (klocki), narzędzia, plansze, markery, modele, np.. Powinni w czasie nauki angażować się w rywalizację, współzawodnictwo i realizację wyzwań. Powinni uczyć się w spokojnym otoczeniu, gdyż ruch, np. innych ludzi rozprasza ich uwagę (boi na ruch są najbardziej uwrażliwieni).K-P. czytają ze względu na główną ideę lub globalny obraz całości, przeskakują detale i stają się niecierpliwi, mając do czynienia ze słowami. Stąd mają tendencję do błędnego odpowiadania na pytania sprawdzające stopień rozumienia tekstu, a dotyczące szczegółów, sekwencji czasowych oraz idei. Żeby zapamiętać te szczegóły muszą po prostu korzystać z technik przeznaczonych dla osób z dominującą prawą półkulą. Potrafią się uczy oglądają jedynie ilustracje, rzucając okiem na nagłówki lub kartkując podręcznik i wyławiając rozproszone zdania, które mogą dostarczyć im wiadomości na dany temat. W trakcie nauki bardzo przydatne są dla nich diagramy, zdjęcia i ilustracje Zanim zabiorą się do pracy K-P. musza znać cel, rezultat końcowy. Na przykład powód dla którego czytają. Nabiorą większej motywacji, jeśli poczują,. Że lektura pomoże im lepiej wykonywać jakaś czynność

źródło www.kn-gliwice.home.pl



















  Prowadzenie:  zespół redakcyjny